Semillon
De Semillon (in de Nieuwe Wereld) of Sémillon (in de Oude Wereld) is één van die onderschatte druiven die zelden of nooit de aandacht krijgen die ze verdienen.
De Semillon druif wordt wereldwijd gezien als één van de meest aangeplante druivenrassen maar komt vaak niet geheel tot zijn recht. Ze werd voor het eerst in 1711 genoemd in de Bordeauxstreek en begon vandaar een zegetocht over Frankrijk en de wereld. Samen met de Chardonnay en de Sauvignon behoort ze tot de drie bekendste druivenrassen voor witte wijn in Frankrijk.
In Zuid Afrika wordt hij ook wel eens Green grape of groene druif genoemd.
De druif verkiest vooral kiezel, klei en kalkbodems en houdt van een relatief koel klimaat. Het is een stevige groeier en kan stevig produceren.
Ooit vertegenwoordigde Semillon zo’n 90% van alle Kaapse wijngaarden ; nu nog goed voor slechts ongeveer 1%.
De Semillon druif kan onder de correcte omstandigheden prachtige fijne wijnen opleveren die goed kunnen verouderen. De druif levert heldergele, aromatische maar toch subtiele wijnen met veel extract en redelijk lage zuurgraad, maar heeft wel een hoog alcoholgehalte.
De beste wijnen ontstaan wanneer van oude stokken geoogst kan worden, men een beperkte productie per hectare heeft en bij opslag op houten vaten. De wijn kan dan een rijke smaak ontwikkelen. De wijn van dit ras heeft een vrij hoog alcoholgehalte en een goede, zoete, wat kruidige smaak.
Door zijn lage zuurgraad wordt deze druif vaak gebruikt voor het blenden met andere druiven zoals Sauvignon Blanc en Chardonnay.
Op haar mooist is de Semillon in combinatie met de Sauvignon Blanc. De Sauvignon Blanc is een druif die heel expressieve tonen van bloemen, citrus en gras geeft, maar die wat structuur en ruggengraat mist. Semillon daarentegen beschikt over weinig aroma maar wel veel body.
Samen met de Chardonnay is de Semillon verantwoordelijk voor de ‘Semchard’, een stijl die men ook terugvindt in Zuidafrikaanse wijnen die niet te duur zijn. Jammer genoeg is dit een combinatie die niet altijd even uitgesproken resultaten geeft.
Een aantal uitstekende bosrijke cepagewijnen worden uit deze druivensoort geproduceerd en kunnen goed ouderen.
Het is een sterke groeier met goed afrijpend hout, dat redelijk winterhard is. De ogen lopen in het voorjaar matig laat uit, zodat de kans op schade door nachtvorst gering is. De Sémillon is niet zo gevoelig voor ziekten, alleen botrytis (edele rotting) treedt vaak op. Sémillon is het belangrijkste druivenras voor het blenden van halfzoete en zoete wijnen en dient bijna altijd als aanvulling in droge witte wijnen.
Dit druivenras geeft rondheid, rijkdom en aroma’s van abrikoos, mango, perzik, bloemen, honing en bijenwas. Na de "edele rotting" ontwikkelt het een uniek bouquet.
Edele rotting (Pourriture Noble)
Edele rotting is een proces waarin de specifieke grijze edele schimmel -Botrytis cinerea- de druivenschil aantast. Onder bepaalde klimatologische omstandigheden - ochtendmist en warmte – slaat deze schimmel in de herfst toe. De schil van de druif wordt dan poreus, waardoor er vocht uit het vruchtvlees kan verdampen. Daardoor neemt het suikergehalte in het sap toe, alsook de concentratie aan smaakstoffen en aroma's.
De druiventrossen worden bij edele rotting zorgvuldig geoogst. De druiven worden hierbij één voor één uitgezocht en geplukt.
Na zachtjes persen komt er stroperig en erg zoet sap (de most) uit de druif.
De gisting van de most komt langzaam op gang, omdat de wijngist de concurrentie met de nog aanwezige schimmel moet aangaan. Het gistingsproces wordt door het hoge suikergehalte tegengewerkt. Het uiteindelijke resultaat is een wijn met een hoog gehalte aan smaakstoffen en een behoorlijke zoetigheid.
home pagina
naar info archief